اگرچه شیره خرما در بازار با ظاهر قهوه ای چروکیده عجیب و غریبشان خاص به نظر نمی رسند، اما به طرز رضایت بخشی جویدنی و خوش طعم هستند. بدون شک خرما از زمان باغ عدن مورد علاقه بود، زیرا خرما حاوی یک گودال یا دانه در مرکز است.
نخل‌های شیره خرما که این زیبایی‌های کوچک را تولید می‌کنند، توسط مبلغان اسپانیایی در اواخر دهه 1700 به سواحل غربی ایالات متحده آورده شد. خرمای Medjool که برای اولین بار در مراکش معرفی شد، در سال 1927 به ایالات متحده معرفی شد، زمانی که 11 شیوع بیماری در قرنطینه شد. ایالت نوادا به مدت هفت سال. نه گیاه باقیمانده در سال 1935 به جنوب کالیفرنیا آورده شد، جایی که 24 نهال در سال 1944 کاشته شد.
ظاهراً پر زحمت ترین میوه برای رشد و برداشت، medjools نه تنها یکی از مهم ترین انواع آن است، بلکه تنها میوه ای است که می توان آن را برداشت و تازه مصرف کرد.
درختان خرما از سه تا پنج سالگی شروع به میوه دادن می کنند و در 12 سالگی کاملاً بالغ می شوند. جمعیت های وحشی که در مناطق خشک جهان رشد می کنند، هنوز در اطراف اردن و در مرز ایران و عراق یافت می شوند.
در سرتاسر جهان، کاربردهای رایج آن عبارتند از: سرکه خرما، چاتنی، خمیر خرما برای محصولات پخته شده، طعم دهنده ها و دانه های کامل شیره خرما برشته شده. شاخه های درخت (قلب نخل) افزودنی های خوش طعمی به سالاد هستند.
فواید سلامت شیره خرما
وقتی صحبت از میزان مواد معدنی، ویتامین ها و مواد مغذی گیاهی شیره خرما می شود، کافی است بگوییم تعداد کمی از آنها وجود دارد. اول، آنها به راحتی هضم می شوند و به بدن شما اجازه می دهند تا از تمام خوبی های آنها استفاده کامل کند.
فیبر غذایی موجود در شیره خرما به حرکت روان مواد زائد در روده بزرگ کمک می کند و با اتصال به موادی که حاوی مواد شیمیایی سرطان زا هستند، از جذب کلسترول LDL (کلسترول بد) جلوگیری می کند. محتوای آهن، جزء هموگلوبین در گلبول های قرمز، تعادل اکسیژن خون را تعیین می کند. پتاسیم، یک الکترولیت، به کنترل ضربان قلب و فشار خون شما کمک می کند. ویتامین‌های B موجود در شیره خرما، مانند کاروتن، لوتئین و زآگزانتین، در شبکیه چشم جذب می‌شوند تا عملکرد بهینه فیلتر نور را حفظ کنند و در برابر دژنراسیون ماکولا محافظت کنند.
