نقل مکزیکی ترکیبی منحصر به فرد از طعم ها دارد، شیرینی شکر و تند فلفل قرمز اغلب با هم ترکیب می شوند تا طعمی متفاوت از هر چیز دیگری تولید کنند، انواع مختلفی از نقل تبریز وجود دارد که شکل ها، بافت ها و رنگ های زیادی دارند.
برخی از آنها مایع، برخی جامد، برخی تیره و برخی به رنگ روشن هستند، هر کدام که مورد پسند شما باشد، مطمئن باشید که طعم آن بی نظیر خواهد بود، نقل ترش نوع دیگری از خوراکی هایی است که بسیاری از مردم آن را دوست دارند، با این حال، چند نکته وجود دارد که باید قبل از خرید هر نقل ترش یا آدامس به آنها توجه کنید.
کسانی که خواهان غذاهای ترش هستند باید مطمئن شوند که آنهایی که می خرند حاوی مواد طبیعی هستند و رنگ های مصنوعی مانند قرمز 40 یا زرد پنج ندارند، با این حال، اگر کسی به دنبال چیز خاصی است، همیشه باید قبل از خرید برچسب را دوباره بررسی کند زیرا همه نقل ها یا آدامس ها یکسان ساخته نمی شوند.
در نتیجه، انواع مختلفی از نقل وجود دارد، صرف نظر از اینکه شکلات شیری می‌خواهد یا شکلات تلخ، آدامس یا آب نبات سفت، شیرینی‌های کاراملی، خوراکی‌های ترش یا هر نوع دیگری، چیزی برای همه وجود دارد، مطمئن شوید که نوع مناسب را برای خود و جوانه های چشایی خود انتخاب کنید.
نقل که به آن شیرینی هم گفته می شود، محصول غذایی شیرین است که ماده اصلی تشکیل دهنده آن به طور کلی شکر است، کاربرد اصطلاحات آب نبات و شیرینی در کشورهای انگلیسی زبان متفاوت است.
قنادی های اولیه بدون داشتن قند، از عسل به عنوان شیرین کننده استفاده می کردند و آن را با انواع میوه ها، مغزها، گیاهان و ادویه ها مخلوط می کردند، در قرون وسطی، ایرانیان کشت نیشکر را گسترش دادند، روش های تصفیه را توسعه دادند و شروع به ساختن نقل بر پایه شکر کردند.
مقدار کمی شکر در قرون وسطی در اروپا موجود بود و در ساخت شیرینی‌هایی که عمدتاً توسط داروخانه‌ها تهیه و فروخته می‌شد، استفاده می‌شد، ونیزی ها در قرن چهاردهم، زمانی که شروع به واردات شکر از عربستان کردند، تغییر عمده ای در تولید نقل ایجاد کردند.
در قرن شانزدهم، شیرینی‌پزها با قالب‌گیری شکر پخته شده با میوه‌ها و آجیل به شکل‌های خیالی با روش‌های ساده دستی، شیرینی‌سازی می‌کردند، توسعه ماشین آلات تولید آب نبات در اواخر قرن هجده آغاز شد.
